Het klooster is gesticht na de Val van ‘s-Hertogenbosch in 1629 toen aldaar de uitoefening van de katholieke godsdienst werd verboden. Ook de kapucijnen moesten de stad verlaten. Hun leidsman, Basilius van Brugge, verleende zielzorg in Ravenstein en later ook in Grave. Dit was Staats en er heerste geen godsdienstvrijheid. In het Land van Ravenstein, waar Velp toe behoorde, heerste die wel. Daarom vestigden de kapucijnen zich uiteindelijk, in 1645, te Oud-Velp. Vanuit dit klooster werd de zielzorg voor de katholieke bewoners van Grave verzorgd, vaak in het geheim. In 1662 werd het klooster uitgebreid en een nieuwe kapel werd gebouwd. In 1717-1719 werd een nieuw klooster gebouwd en in 1732 werd een kerk met een barokinterieur ingewijd. In de gevel ervan bevindt zich het wapen van Karel Philip van Palts-Neuburg, de heer van Ravenstein in 1663. Tijdens de Franse bezetting konden de kapucijnen zich nog lange tijd handhaven, maar in januari 1812 moesten ze hun klooster ontruimen. Toen Napoleon was verslagen en het Koninkrijk der Nederlanden werd ingesteld, mochten de paters in mei 1814 hun klooster weer in bezit nemen, maar koning Willem I verbood hen novicen aan te nemen, zodat het klooster langzaam uitsterven zou. In 1840 werd door koning Willem II dit verbod ongedaan gemaakt. Er waren toen nog maar een paar, zeer bejaarde, monniken over. Heden ten dage is het klooster (opnieuw) in gebruik door kapucijner monikken. (Bron: Wikipedia)
Wilt u reageren? Of heeft u een suggestie of een vraag? Klik hier.
