Na de Tweede Wereldoorlog werd duidelijk dat de kerk te klein geworden was voor de parochie. In 1951 werd het gebouw onderzocht, waarbij aan het licht kwam dat de kerk erg bouwvallig was. Een deel van het gewelf stond op instorten en het dak was lek. In 1952 werd op last van deskundigen het stucwerk in het transept verwijderd en bleek de schade door boktorren zo groot dat het gebouw per direct buiten gebruik werd gesteld. De missen werden toen op het dorpsplein gehouden waarbij de kiosk als koor gebruikt werd, of werden bij slecht weer in de harmoniezaal gehouden. De pastoor kreeg voor elkaar dat het kerkgebouw van de rijksmonumentenlijst werd afgehaald. Dit maakte het mogelijk de kerk te slopen en nieuwbouw te plegen. De toren bleef wel op de lijst van rijksmonumenten staan en bleef behouden. In eerste instantie werd er door architect Huysmans een kerk ontworpen waarbij het schip gedeeltelijk behouden bleef, maar de kosten voor herstel en voor de vervallen fundamenten maakten dat niet mogelijk. Het ontwerp voor het gebouw werd aangepast. De eerste steen werd op 27 oktober 1957 gelegd door deken Hoogers van Gronsveld. Op 13 juli 1958 werd de kerk in gebruik genomen door missiebisschop mgr. H. Paulissen. (Bron: Wikipedia)
Wilt u reageren? Of heeft u een suggestie of een vraag? Klik hier.
