“Bouw mij op deze plaats een kapelletje…”, zo luidde, meer dan 300 jaar geleden, rond Kerstmis 1641, de geheimzinnige opdracht aan de vrome marskramer Hendrik Busman. Op zijn tocht van Weeze naar Geldern, bij een zogenaamd Hagelkruis, op de heide van Kevelaer, daar waar nu de genadekapel staat, bleef hij gewoonlijk enkele ogenblikken bidden. Plots hoort hij een geheimzinnige stem, uit de richting van het kruis: “Bouw mij op deze plaats een kapelletje”. In eerste instantie schenkt hij er weinig aandacht aan (het zal wel een nuchtere Hollander wezen, die Hendrik). Maar op drie verschillende dagen hoorde hij deze geheimzinnige stem. Met toestemming en met hulp van de toenmalige pastoor van Kevelaer, Johannes Schink, begon hij al spoedig aan de bouw van een kleine kapel. Kort na Pasen 1642 krijgt de vrouw van Hendrik, Mechel Schrouse, een nachtelijke verschijning. Zij ziet in een helder wit licht een kleine kapel met daarin een afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg. Het verhaal van de nachtelijke verschijning wordt bevestigd door een verklaring van een wachter, die op zijn nachtelijke ronde een eigenaardig licht had gezien in het huis van Busmans. Deze afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg was kort daarvoor aan haar te koop aangeboden door twee Hessische soldaten. Ze kocht het niet, want ze vond het te duur. Dit verhaal is voor Hendrik de bevestiging van zijn Hemelse opdracht. Hij stuurt zijn vrouw op pad om de afbeelding (een koperdruk) te verkrijgen, dat lukt haar na veel moeite. Het betreft hier een afbeelding van O.L. Vrouw van Luxemburg, zoals zij daar vooral tijdens de pestepidemie van 1623 spontaan werd vereerd als de “Troosteres van de bedroefden”. Met nog meer gedrevenheid zorgt Hendrik ervoor dat de kapel er komt. Op zondag 1 juni 1642 (in alle stilte) is het zover. Pastoor Johannes Schink plaatst de afbeelding in de kapel. De afbeelding, oftewel het genadebeeld, is een eenvoudige koperdruk ter grootte van 7,5 x 11 cm. De tekst op dit prentje luidt: “Getrouwe afbeelding van de Moeder Van Jezus, de Troosteres van de Bedroefden, in de omgeving van Luxemburg, beroemd door wonderen en vereerd door vele mensen”. Op dezelfde dag is er al een flinke toeloop van nieuwsgierige mensen. Het verhaal van deze wonderlijke gebeurtenis gaat als een lopend vuurtje door de streek. Kevelaer wordt een bedevaartplaats. (Bron: http://www.mariakoningin.nl/activiteiten/bedevaarten/verhaal/)