De Grote Kerk in Dalfsen werd in de 12de eeuw in gotische stijl gebouwd op de restanten van een éénbeukige romaanse kerk op een verhoging in het landschap, waardoor bij overstromingen het gebouw droog bleef. Zoals alle kerken in de Middeleeuwen werd ook deze kerk in oost‒west richting gebouwd. De priester stond zo aan het altaar met zijn gezicht naar het oosten. Uit 1231 is een verklaring bekend, waarin staat dat de kerk door de Utrechtse bisschop Godfried (1156-1178) aan het domkapittel van Utrecht was geschonken. De kerk was gewijd aan de heilige Cyriacus. Rondom de kerk was de begraafplaats (het kerkhof). Hier werden tot in 1828 de doden begraven. Rijke overledenen werden in de kerk begraven. Begin 1300 werd tegen de kerk een kapel van de familie Van Rechteren gebouwd. In deze kapel bevindt zich nog steeds het grafmonument van de familie Van Rechteren. Steeds opnieuw werd er verbouwd. Zo ook in 1450, toen het gotische koor bijgebouwd werd en nog weer later het middenschip. Aan het einde van de 16de eeuw begon de Reformatie ‒ een protestbeweging tegen de rooms-katholieke Kerk ‒ vat te krijgen op Dalfsen. In 1590 verjoegen troepen van prins Willem van Oranje de Spaanse bezetting uit het kasteel Rechteren. De enige kerk in het dorp, de Grote Kerk, werd toen gereformeerd. (Bron: www.canonvannederland.nl)
Wilt u reageren? Of heeft u een suggestie of een vraag? Klik hier.
