Van de Leur ontving op de ambachtsschool in Utrecht zijn opleiding tot timmerman en schoolde zich ’s avonds bij tot architect. Op 1 augustus 1922 trad de 24-jarige Van de Leur in dienst bij de Franse monnik-architect Dom Bellot OSB, die een architectenbureau had in de Paulusabdij in Oosterhout. Dom Bellot ontwierp kerken en gebouwen, Van de Leur werkte ze uit in bestektekeningen, regelde de bouwvergunningen en de andere administratieve zaken. Hij werd al snel meer betrokken bij het toezicht op de bouw van de ontwerpen. In deze periode was Van de Leur betrokken bij de realisatie van gebouwen van Dom Bellot.
Op 1 januari 1929 werd Van de Leur associé-compagnon van Bellot. Dom Bellot keerde terug naar het klooster te Wisques (Frankrijk) en zou daar zijn architectenpraktijk voortzetten. Van de Leur vestigde zich per 1 september 1929 in Nijmegen en begon als zelfstandig architect. In deze eerste periode maakte hij ontwerpen voor onder andere de volgende kerken:
- 1932-‘34: Bouw St.Franciscuskerk te Bolsward,
- 1932-’34: Bouw St.Franciscuskerk te Groningen,
- 1934-’35: Bouw Gerardus Majellakerk te Utrecht.
In 1936 was Van de Leur bisschoppelijk Inspecteur geworden voor het Bisdom ‘s-Hertogenbosch. Dit werk hield in de plannen van Pastoors en kerkbesturen bekijken. Hij ontwierp intussen ook woonhuizen en scholen. Na de oorlog ontwierp hij de kerken van Woezik (1946) en Drunen (1950-1952), de kerk van Deest (1950-’51) en de Drievuldigheidskerk van Bloemendaal (1952-’53). Hij sloot zich meer en meer aan bij de algemene stijl van de R.K. kerkenbouw van rond 1950, de Bossche school.
Vanaf 1970 bouwde Van de Leur alleen nog profane gebouwen: huizen en scholen. Ook begon Van de Leur op latere leeftijd nog aan een carrière als binnenhuisarchitect. Hij belangrijkste werk uit deze tijd is wel de reconstructie van een “Via Orientalis” in het huidige Museumpark Orientalis in Heilig Landstichting. Deze opdracht hield in een straat te bouwen, zoals deze er in het bijbels Jeruzalem moet hebben uitgezien. Dit museum staat tegenover zijn woonhuis, dat hijzelf had ontworpen en waar hij tot op hoge leeftijd heeft mogen wonen.
Hendrik Christiaan van de Leur is op 8 januari 1994 in Nijmegen overleden.
(bron: Wikipedia)
