De kerk is een laatgotisch gebouw, dat door uitbreidingen in de 17e eeuw en omstreeks 1875 tot een amorf geheel verworden is. Boven de westgevel is een houten klokketorentje, uit midden 19e eeuw, bestaande uit twee achtkanten met koepeldaken. Tot de inventaris behoren: een 17e eeuwse preekstoel met omtuining uit dezelfde tijd. Een doopbekkenhouder en lezenaar zijn aan de preekstoel bevestigd. Aan de muur hangen een tekstbord uit 1634 en een Tiengebodenbord uit het laatst van de 17e eeuw. De orgelkas dateert uit de 19e eeuw. In de kerk zijn nog enkele grafzerken uit de 17e en 18e eeuw. (Bron: Rijksmonumentendienst)
Wilt u reageren? Of heeft u een suggestie of een vraag? Klik hier.
