Sankt Martinus Emmerich am Rhein

De huidige Martinuskerk werd als kruisvormige, vroegromaanse stiftskerk met dubbele torens tijdens de regering van bisschop Bernold in de jaren 1040-1050 gebouwd. Van de oorspronkelijk buiten de stadsmuren gebouwde basiliek zijn het driedelige koor, de daaronder gelegen crypte en delen van de viering bewaard gebleven. In de loop der jaren werd de kerk met vele kapellen en kunstwerken verrijkt. Nadat Emmerik verwikkeld raakte bij de oorlog van de protestantse Nederlanden tegen Spanje verdween veel van de rijkdom. Vanaf 1628 werd de Martinuskerk meer dan 40 jaar uitsluitend door aanhangers van de calvinistische leer gebruikt. De altaren, de beelden, de muurschilderingen en de glas-in-loodramen gingen verloren en tegenwoordig herinnert slechts het prachtige eiken koorgestoelte nog aan de ooit zo rijke laatgotische inrichting. Op 7 oktober 1944 richtten brandbommen zware schade aan. Het kerkgebouw brandde geheel uit, slechts de sacristie bleef gespaard. Aansluitende beschietingen vanaf de tegenoverliggende Rijnoever op 23 maart 1945 bezorgden de ruïne nog eens 270 voltreffers. De resten van de kerk werden zo zwaar beschadigd, dat de gewelven en de toren instortten. De wederopbouw van de kerk vond van 1950 tot 1968 in aanmerkelijk vereenvoudigde vorm plaats. Tijdens de grondige restauratie in de jaren 1976-1989 werd de vloer van het gebouw weer op het oorspronkelijke niveau teruggebracht, keerden de gewelven in de gotische bouwdelen terug en werd het hoogkoor gereconstrueerd.

Het Vlaamse doopvont van messing met renaissance-motieven werd in de jaren 1531-1535 te Antwerpen vervaardigd. Van het koorgestoelte uit 1486 bleven nog 18 van de oorspronkelijk 36 zetels behouden. De beeldhouwer Hendrik van Holt uit Kalkar maakte waarschijnlijk de maansikkelmadonna in de torenhal uit 1530-1540. De mozaïekkapel betreft het onderste deel van het noordelijke zijkoor van de oude romaanse kerk. De opdeling in twee etages volgde in de 15e eeuw, de gewelven dateren eveneens uit deze tijd. In 1898 werd de kapel geheel met mozaïeken gedecoreerd. De piëta op het altaar is uit 1530 en wordt aan de beeldhouwer Hendrik van Holt toegeschreven. (Bron: Wikipedia)