Sint Theresia Maarn

Uit Het Centrum, 4 Juni 1926: Op 17 Mei jl., den eersten verjaardag der heiligverklaring van de kleine heilige van Lisieux, had – zooals wij uitvoerig hebben gemeld – te Maarn de eerste-steenlegging plaats van de St. Theresiakerk. Het wordt een eenvoudig, maar vriendelijk, landelijk Kerkje, dat schuil gaat achter boomen en eikenhakhout, dicht bij het Maarnsche spoorweg-emplacement. Herman Kroes en Zn., architecten te Amersfoort hebben het kerkje, dat pl.m. 350 zitplaatsen zal bevatten, ontworpen en de firma Hemel en Van Eynden, aannemers te Amersfoort, voeren het uit.

Mgr. de Aartsbisschop had al langen tijd ingezien, hoe noodzakelijk het was dat in deze streek een godshuis verrees. De Katholieke parochies toch liggen in het Oostelijk deel van de provincie Utrecht vaak uren ver uit elkaar, — hier en daar wel vier uur. En bovendien: Maarn heeft een groot Spoorwegemplacement, waar talrijke arbeiders werk vinden, en onder hen zijn vele katholieken, meest Brabanders, die met hunne gezinnen naar hier werden overgeplaatst. Hoe moeten deze menschen hunne godsdienstplichten waarnemen, als zij de sterkende aanwezigheid van kerk en pastorie missen, levend in een omgeving, die overwegend van ander gezindte is? Voor Januari 1926 gaven de Nederlandsche Spoorwegen het Maarnsche personeel gratis spoorkaartjes, om des Zondags in Utrecht de H. Mis te gaan bijwonen. Daarna echter verstrekt de Maatschappij slechts kaartjes voor Driebergen, en waar op Zondag de spoorverbinding tusschen beide dorpen verre van schitterend is, was het voor velen vrijwel onmogelijk hun plichten waar te nemen, daar hier circa 7 uren mee gemoeid waren. Natuurlijk lieten talrijken zich niet afschrikken, maar toch: de toestand veroorzaakte groot ongerief in de gezinnen en vooral voor huismoeders was kerkbezoek vrijwel onmogelijk.