Oldulphuskerk Meliskerke

De Oldulphuskerk te Meliskerke werd gebouwd omstreeks 1400. Odulphus leefde in de 9e eeuw. Hij was eerst pastoor te Oirschot. Later werd hij missionaris onder de Friezen en stichtte hij een kloosterorde in Staverden. Oorspronkelijk was er ook een koor aan de oostzijde van de kerk gebouwd. Tijdens een ingrijpende verbouwing na de reformatie werd het koor verwijderd, in plaats waarvan een consistorie werd aangebouwd. De toren is 28 meter hoog. Toen de torenbouw ongeveer halverwege was, ontdekte men dat er scheef was gebouwd. Zo ontstond de kromme toren. Bij algehele restauratie in 1958 werd de fundering grondig geïnspecteerd. Er bleek geen gevaar voor omvallen te zijn . De bronzen torenklok werd in 1636 gegoten door de Middelburgse klokkengieter Johannes Burgerhuis. De omlijsting van de galmgaten is wit geschilderd. Dit stamt uit de periode dat de toren dienst deed als baken voor de scheepvaart op de Schelde. De preekstoel dateert uit de eerste helft van de 17e eeuw: een eikenhouten met snijwerk versierde ‘houten broek’. Het zilveren doopvont werd in 1801 geschonken door mr. Leydekker de Bruyn, ambachtsheer van Meliskerke en Mariakerke. Hij liet het in 1849 een statige ambachtsherenbank in de kerk plaatsen. Tijdens de kerkdienst werd deze bank gebruikt door de ambachtsheer en zijn familie. In later jaren deed de bank dienst als kerkenraadsbank. In 2008-2009 is de kerk uitgebreid met moderne bouw als verlengde van het schip. (Bron: Reliwiki)